Sinds wij in 2015 ons avontuur zijn aangegaan is ons netwerk flink uitgebreid. Samen op avontuur gaan brengt je nieuwe mensen en ontmoetingen. Erg leuk vind ik dat we een fijne band hebben opgebouwd met mede-geitenhouders in de omgeving. Dit komt onder andere doordat je elkaar ontmoet op bijeenkomsten. Prettig dat wij ook een beroep mogen doen op deze geitenhouders als we vragen hebben.
Dit geldt ook voor onze voervertegenwoordiger Ton. En voor onze veearts Simon. Het is erg fijn dat er een goed contact is en dat zij meedenken bij problemen. Geweldig dat wij deze mensen hebben mogen ontmoeten die ons verder helpen bij ons avontuur. Maar dan is de uitbreiding van ons netwerk nog niet compleet. Ook onze melkmachineleverancier, de veehandelaar, transportbedrijf voor stro, loonwerkers, kleine ondernemers enz. En dan heb je de wekelijkse contacten met Klaver waar wij onze melk leveren. Mooie, nuchtere en hardwerkende mensen. Leuk om mee samen te werken. En super dat ze meewerken aan onze droom.
Ik zie om mij heen dat boeren en boerinnen mensen zijn die krachtig in het leven staan. Ze gaan voor hun onderneming. Dit houdt in dat ze 7 dagen per week 24 uur per dag de verantwoordelijkheid hebben voor hun dieren. Ik zie mijzelf ook veranderen van een burgerleventje naar een boerenleven. En ondanks dat het verantwoordelijk werk is en je er elke dag mee bezig bent, vind ik het een heel mooi beroep! En voel ik mij erg verbonden met deze beroepsgroep.
Soms zeggen ze wel eens dat het boerinnenleven in je genen moet zitten. Ik denk dat dit zo is. Als je je niet verbonden voelt met dit leven en de dieren word je ongelukkig. Mijn oma was een boerin in hart en nieren. Wie weet heb ik haar genen geërfd? Wat leuk om daar door dit avontuur achter te mogen komen.
Naast de contacten die beroepsmatig zijn hebben we een aanloop van vrijwilligers die het fijn vinden om ons te helpen op de geitenhouderij. Er is altijd wat te doen, vrijwilligers zijn meer dan welkom. Zo is er bij ons een paar keer in de week een oude vriend te vinden. Hij is met pensioen en vindt het een fijne dagbesteding. Maar ook familie meldt zich om te helpen. Zoals mijn ome Gerrit. Hij is van huis uit metselaar. Heel fijn dat hij ons helpt met metselen van de kraamafdeling en het maken van een extra pot.
Met zoveel extra netwerk hebben wij dagelijks aanloop. Dit betekent dat we regelmatig met een groep mensen aan de keukentafel een bakkie doen. Of de maaltijd nuttigen. Ik hou ervan. Vind de reuring in huis gezellig en mooi dat deze groep mensen bij ons samenkomen. Ik zeg wel eens tegen Nico: “We willen graag een zorgboerderij. Maar eigenlijk is dit dat al een beetje.” Hoe leuk zal het zijn om deze doelgroep ook toe te voegen aan de keukentafel?
Dat zou mij helemaal trots maken. Dat het een fijne plek wordt voor iedereen. Mensen met een professioneel contact, vrijwilligers, familie en mensen met een zorgvraag. Wie weet? Ons avontuur gaat verder, er zijn genoeg dromen.