We beginnen om vijf uur te melken, dan zijn we om acht uur klaar als het team komt. We lopen bijna de hele tijd te huilen, van vermoeidheid, angst, spanning. Van alles gaat er door ons heen. Om zeven uur komt onze jongste dochter met haar vriend nog even helpen melken. Ook zij hebben het erg moeilijk. Vanaf kwart voor acht komen er allerlei mensen binnenlopen. Het zijn de mensen die wij zelf gevraagd hebben aanwezig te zijn en de burgemeester is er ook. Het ruimingsteam, bestaande uit twee VWA-ers, drie AID-ers, twee taxateurs en enkele mensen van AB oost, verzamelt bij onze veearts op zijn verzoek, zodat ze daar kunnen kennismaken en alvast alles doornemen, dan hoeft dat niet te gebeuren in onze aanwezigheid. Op die manier hoeft de coördinator alleen met ons alles te bespreken en het team kan zich gaan omkleden. Er zijn verschillende mensen die zeggen als ze rond kijken: “wat erg dat we zo’n mooi bedrijf moeten ruimen.”
Zo rond negen uur is iedereen zover dat het scannen kan beginnen. We gaan de melkgeiten scannen in de melkstal, maar de dames hebben echt wel in de gaten dat er iets bijzonders aan de hand is. We hebben drie stallen waar onze melkgeiten in zitten en als de eerste stal bijna klaar is, besluit het team om koffie te gaan drinken. Er staan op dat moment nog 12 geiten in de wachtruimte die nog gescand moeten worden. We melden de coördinator dat dit zo niet werkt. De volgende pauze is dan ook nadat de tweede stal helemaal klaar is.
Het is buiten rond het vriespunt en er is niet eens iets warms voor de mensen om te eten, terwijl er mij was gezegd dat er catering kwam. Wat jammer dat ik de buurvrouwen toch niet heb ingeschakeld, ze hadden het wel aangeboden.
Tijdens het scannen blijken er wel heel veel geiten drachtig te zijn; van de 586 geiten zijn er 372 drachtig. Ondertussen lopen de taxateurs het hele bedrijf rond, om te kijken hoe alles er bij ligt. Om twaalf uur zetten zij zich aan de keukentafel en beginnen te schrijven en te rekenen. Uiteindelijk zijn ze om kwart voor zeven klaar met hun rapport. De scanners zijn ondertussen bij de lammeren begonnen, daar blijken er 78 van de 103 drachtig te zijn. Er moeten de volgende dag dus 450 geiten geruimd worden.
Na afloop van het scannen gaat mijn man overleggen of de ruiming kan zoals wij dat willen, dus niet in de stal. We hebben er altijd al een hekel aan gehad als er vreemde mensen in onze stal moesten zijn. Na enige weerstand krijgen we toch onze zin. De volgende dag zullen ze toegeven dat dit voor iedereen een goede manier was.
Met behulp van de buurman bouwen we buiten de stal 2 ruimtes (kooien), door middel van bouwhekken, waar de geiten in gedreven kunnen worden. Ondertussen ben ik binnen bezig om de administratie kloppend te maken. Een bok blijkt een geit te zijn, 1 geit is er niet en meer van zulke kleine dingen; het moet tot de laatste geit kloppen. Dit duurt tot ongeveer half zes.
Om zeven uur kunnen we beginnen te melken. Wat een zware dag. Tijdens het melken zien we verschillende geiten langs komen die we graag gehouden hadden, gelukkig zijn er ook nog een paar die wel mogen blijven. Bijvoorbeeld onze chocolademelkgeit. Als we binnenkomen ligt er een heel lijstje van mensen die gebeld hebben, maar het is al kwart voor elf. Dus we gaan zo door naar bed.
Niet gecategoriseerd
Geitenmelkprijsvergelijking uitgevoerd door AgriMedia bv.
