Begin oktober werden we verrast door een jong geitje. Ons eerste lammetje. En gelukkig was dit een geit en geen bokje. We kozen ervoor het jong bij haar moeder te laten lopen. Maar de moeder had te veel melk voor 1 jong en ze kreeg last van haar uier. Dus we besloten haar eenmaal op de dag met de hand te melken om zo de melkproductie gezond te houden.
En hoe leuk is het als je kan zeggen dat je met 1 geit bent begonnen te melken met de hand, om vervolgens over een paar jaar een heel koppel te mogen hebben? Ik vind het erg leuk om zo te melken en eiste deze taak voor mijzelf op. Elke avond loop ik met een bakje richting de geit voor haar dagelijkse melking. In het begin was ze druk, maar algauw wist ze dat ze biks kreeg en liep ze goed mee.
Ik zette haar dan even vast aan het voerhek. Maar een beginneling denkt dan na een poos: zonder vastzetten gaat ook. En dat was ook het geval. Totdat het een zondagavond was en het melken even snel moest gebeuren…
Ik zat op mijn hurken naast de geit die er die dag niet veel zin in had. Ze liep weg en ik werd mopperig op haar dat ze even stil moest staan en zette haar terug in de hoek. Opnieuw ga ik op mijn hurken naast haar zitten en ik zie haar met haar voorpoten schrapen. Voor ik er erg in had gaf ze mij een flinke boks met haar hoorns tegen mijn slaap. Auw!
Het waren de donkere dagen voor Kerst, en ik zag even sterretjes. En ook bloed. Nico vroeg: “Wat loop je nu te mekkeren?” en zag mij gehurkt zitten in het stro. In de keuken kon ik even bijkomen en was er een wond en zwelling dichtbij mijn oog zichtbaar. En ik was misselijk en draaierig. We belden de huisartsenpost en die wilde dit wel even controleren.
Eenmaal daar aangekomen zag ik dat ze bijna moesten lachen toen ik zei dat ik gebokst was door een geit. Maar ze namen het wel serieus. Ik moest even blijven voor observatie en de wond werd geplakt. En ik bleek een hersenschudding te hebben.
Nico kreeg een wek-advies mee. “Wilt u uw vrouw om de 2 uur wakker maken?” “Weet u dat wel zeker? Want dat is levensgevaarlijk”, zei hij. “Hoe actiever ze is, hoe beter we het vinden meneer!”
Nou, weer wat geleerd. Geit is dus niet gehoorzaam en gemakzucht wordt niet beloond.
1-0 voor de geit. Maar al doende leert men!