Oké, en hoe nu verder?

Dat waren mijn gedachtes. Je hebt samen een besluit genomen. We gaan ervoor. In het kader van ‘je bent jong en je wilt wat’. Nou jong, 39 en 40 jaar. Maar als we het willen is nu de tijd, vonden wij.

Er waren allemaal lastige en moeilijke beslissingen te nemen. Moeten we eerst ons huis verkopen of toch eerst op zoek naar een ander plekje? Wat is wijsheid? En hoe kunnen we het samen financieel rond krijgen? En ook belangrijk: hoe kunnen we het voor de kids zo fijn mogelijk laten verlopen? Leuk als je ouders een droom hebben, maar hun geluk staat voorop.

Ik vond dit een erg moeilijke tijd en het heeft mij regelmatig slapeloze nachten gekost. Het leven bestaat uit keuzes maken, maar zoveel en zulke grote, dat vond ik erg spannend.

We kregen wat objecten in het zicht en besloten ons huis te koop te zetten. Want misschien duurt dit wel een poos. Dachten wij. Maar ons huis was binnen 2 weken verkocht. Wauw, en nu? Nu gaat het dus echt gebeuren en moeten we op zoek naar ons nieuwe plekje.
In Burgerbrug zagen we een object dat voldeed aan onze verwachtingen. Met agrarische bestemming en een stal die voldoende mogelijkheden biedt om te starten. Een paar jaar terug werd deze locatie gebruikt voor koeien. De melkput was leeg maar nog wel aanwezig.
Voor de kids zou dit fijn zijn. Ze konden op hun eigen school in Burgerbrug blijven bij hun vriendjes en vriendinnetjes. Als we dit voor elkaar zouden krijgen zou het echt geweldig zijn.

Gelukkig was dit het geval en kregen we het rond. En toen begon het grote verhuizings-avontuur. Wat heeft een mens een spullen! Maar met hulp van vrienden, vriendinnen en familie verliep de verhuizing gelukkig prima.

Vorig jaar was ik mijn kerstboom aan het optuigen in ons oude huisje, en ging het door mij heen: waar zal volgend jaar mijn kerstboom staan? Nu is het zover en mag ik hem optuigen in ons nieuwe stekkie. Ik ben dankbaar dat dit jaar zo gelopen is. We gaan samen genieten van de feestdagen. En verder met plannen maken voor ons avontuur.