Na onze geweldige open dag kregen we een aantal tegenslagen. We gingen helaas een aantal bokkensprongen achteruit. Zo werden de lammetjes ziek. En nog wel op mijn 40ste verjaardag. Tijdens het voeren kwam de helft niet bij de voerbak staan toen ik aankwam met biks. Dan word je als geitenboerinnetje echt niet blij. Op zondag nog werd er medicatie voor ze gehaald. Gelukkig sloeg dat aan. De snotneusjes gingen weg en ook het kuchje. Opluchting… zucht.
Hierna kregen wij privé een tegenslag. Na een operatie aan mijn schildklier bleek het weefsel dat weg was gehaald kwaadaardig. Schrik! Na een paar spannende weken kregen we goed nieuws; er waren geen uitzaaiingen. Weer opluchting… zucht!
Ik heb nog wel een weg te gaan, maar het is goed te behandelen. Maar wat betekent dit voor ons gezin en de boerderij? Gelukkig zijn ze op Nico zijn werk ‘zorgboerderij de Noorderhoeve’ meelevend. Tijdens mijn operaties is hij 2 weken thuis om voor ons gezin te zorgen. Voor hem zijn het ook zware tijden, om dit naast het werk van de boerderij te doen. Maar gelukkig is hij zowel achter als in huis een handige snuiter. Dus dat kwam goed.
In deze roerige tijden ben ik blij dat we deze stap naar de boerderij hebben genomen. Het boerenleven maakt mij blij en de structuur van het boerenleven vinden we allemaal erg prettig. En natuurlijk onze geiten, daar word ik helemaal vrolijk van. Ik kan enorm genieten door naar ze te kijken, hoe ze dartelen en tegen elkaar aan kunnen liggen. Regelmatig komt er een geit even een knuffeltje halen als ik bij het voerhek sta. Dat maakt het toch wel heel leuk om met deze ondernemende en ondeugende dieren te mogen werken.
Tijdens mijn herstel ben ik regelmatig achter te vinden. Er zijn genoeg kleine klusjes die ik even kan doen. Het voeren van de lammetjes bijvoorbeeld. En als het even niet gaat rust ik uit op een hooibaal of voerzak. Het voelt fijn om toch zoals wij het zeggen in West Fries aan het ‘studderen’ te zijn. Ik ben er van overtuigd dat dit meewerkt aan een sneller herstel!
In deze periode kwam er nog een probleem. Het bleek dat het kiemgetal in de melk te hoog was. Hoe kan dat? Komt het door ‘t warme weer? Niet genoeg gekoeld? Is er een zieke geit? Mankeert er iets aan het spoelapparaat? Heel vervelend, het kan van alles zijn. Maar het voelt niet goed, want je wilt gewoon goede kwaliteit melk leveren. Na alles nagelopen te hebben bleek er een fout in het spoelapparaat te zitten. En ook was er een geit niet in orde was; hij had uierontsteking. Na beide ‘foutjes’ opgelost te hebben kwam dit probleem ook weer in orde. Nogmaals opluchting… zucht.
Na alle tegenslagen blijven we positief. Het zijn allemaal leermomenten en gelukkig komt alles weer goed. Onze nieuwe familie-spreuk is daarom zeker in deze roerige tijd: Vooruit met de geit!!